4 Ağustos 2015 Salı

YOLLAR VE BEN

Bloğumu uzun zamandır ihmal ettim.. elimde olmayan sebeblerden dolayı ilgilenemiyorum..suçlu ben değilim inanın, zamanda değil ...mevlananın dediği gibi zamanla yarışılmayacağının bilincindeyim ...biraz içimi dökeyim...
İzmir çokkkkk cokkkkkk sıcak nefes almakta zorlanıyorum...Dış etkenlerde beni zorluyor buna yaşam koşturmacaları diyelim...
İşler bu ara çok yoğunlaştı..ben artık inşaat işleriyle ilgilenmiyorum desemde yalan ben küçük dekorasyon işleriyle uğraşırken eşim ve oğlum okul inşaatı ile ilgileniyorlar..veeeeeeeeee bu yüzden dış işler bana kaldı...
Gün aşırı köye gitmek zorundayım orada ki canların beslenmeleri ile ilgileniyorum..araba kullanmadığım için önce metro sonra otobüs le 2 saatlik bir yolculuktan sonra köydeki evime ulaşıyorum...15 dakika orman içindeki bu yolda tek başıma yürüyorum..kimseler yok arada benim tilki sandığım aslında gelincik olduğu söylenen bir canlıyla karşılaşıyorum..önceleri çok korkmuştum..baktım ki o benden korkuyor..beni görünce tabana kuvvet kaçıyor..bana bir güven geldi ki hiç sormayın arkasından söyleniyorum sana tavuklarımı yem etmeyeceğim diye..)))))) arada şaşkın sincaplarda çıkmıyor değil ağzında bir armut sanki armudunu ağzından alacağım..ağaçlara tırmanıyor meraklı gözlerle bakıyor...eminim insanlar ormanımız da bize rahat vermeyeceklerdir diye düşünüyorlardır....
Dualar ediyorum... bir hevesle çocuklarını mutlu etmek için aldıkları köpekleri tatil dönüşünde ormana  bırakan vicdansızlar la karşılaşayım diye ama inanın hiç rastlamıyorum...Önce onlar karşılıyor beni seviniyorlar biraz sevgi biraz yemek görecekleri için..bazıları o kadar heyecanlanıyorki yerlerde yuvarlanıyorlar...Bu dünyanın efendisi olduğunu sanan biz insanlar diğer canlıları hiçe sayıyoruz maalesef..
Aslında biz insanlar bir birimize  ve dünya ya ettiğimiz kötülüğü hiç bir canlı yapmıyor...Ne olur biraz iyi olabilsek, biraz hoş görülü olsak yaşamlara saygılı olabilsek sevgi dolu olsa bu yürekler vicdanlı olabilsek çok mu zor bütün bunlar.. her şeyden çok iyi bir İNSAN olmak için çabalasak...

Aslında yazacak çok şey var ama neyse başka bir zamanda dertleşmek dileğiyle İzmirden sevgiler gönderiyorum....
Canlarım...Ateşle,Duman
Terkedilen biberonla beslediğim yavru... 
BİLGE

7 yorum:

Çınar dedi ki...


Hayvanlarını sevindirmek ve beslemek için onca zahmetle gün aşırı köye gitmen ne fedakarca bir davranış. O hayvancıklar sevmezler mi hiç seni :) Köy yoluna bayıldım çok güzell :)

Svgiler

kreatif dedi ki...

ne kadar vefakar bir insansın. köpüşler çok tatlı oluyorlar ve gerçekten sevgiyi anlıyorlar. ben o yoldan asla yürümezdim.
ladybugtr.blogspot.com

Makbule Abalı dedi ki...

Uzun bir aradan sonra merhaba.
Güzel yürekli insanlar vicdanlarının sesine uyarak güzel işler yaparlar, örnek olurlar.Keşke çoğalsalar,Keşke daha çok şeye yetebilseler...
İyi ki varlar, iyi ki güçleri yetebiliyor...
Yürekten sevgiler.

Gezgin Kova dedi ki...

Sizi kutluyorum sevgi bu, merhamet bu, aslolan viijdan bu.
Çok sevgilerimi yolluyorum.

Adsız dedi ki...

Sevgili Bilge bloguna döndüğüne sevindim yaptıklarından dolayı seni kutluyorum sevgi ile kalman dileğimle

deeptone dedi ki...

o zaman hadiiiii sonbahar gelsiiin :)

GÜVEN SERİN dedi ki...

Ateş ile Duman; pek çalımlı şeyler;hayvanların,doğanın ve her daim insanı aramanın içinde olmak güzel; kutluyorum sizi..