9 Şubat 2010 Salı

ERTELEME

Çok sıkılmıştım hep aynı düzen içinde sabah kalk işe git aynı insanlar aynı masa aynı konular aynı kısır çekişmeler kendimi bir cenderenin içinde sıkışmış hissediyor  hatta nefes bile alamaz hale geldiğimi düşündüğüm bir devreydi.Senelik izinlerimin bir kısmını Babamla geçiriyordum çünkü benden uzakta yaşıyor ve hastaydı .Hemen anlamıştı çok sıkıntılı görünüyorsun dedi .işten sıkıldığımı ama emekli olunca ne yapacağımı bilemediğimi bir belirsizlik içinde olduğumu anlattım .Uzun uzun yüzüme baktı kararlı bir sesle dönünce hemen emekli ol dedi.Olamam dedim ocak ayını bekleyeceğim nedenini sordu 3.5 milyar fark ediyor emekli ikramiyemde 3 ay var daha dedim güldü..Bankaya talimat veriyorum git al 3.5 milyarı mutlu olacaksan dedi ne diyeceğimi şaşırdım mutluluk o değil dedi ve başladı anlatmaya.Ben ve Anennen sizleri okutmak için doğru dürüst bir tatil yapamadık 6 çocuğumuda okuttum .Okulunuz bitti evlilikleriniz gündeme geldi tamam hepsi evlendi artık kendimize zaman ayırırz dedik bu sefer torunlar oldu .bakıcı bulamadınız çocuklar bizde hastalandılar işiniz var tabi her zaman izin alamıyordunuz yine torunlar bizde torunlarıda büyüttük tamam herkes kurtardı kendini diyordukki.ANNEN  gitti gidişini hiç beklemiyordum onunla daha çok yaşayacaklarımız  planlarımız vardı .Uzun bir geziye çıkacaktık ama olmadı şimdi sizlerle dünya seyehatine çıkabilecek maddi gücüm var ama şimdide sağlığım yok dedi ve sustu.Ağladığımı göstermemek için çıktım bahçeye annemin elleriyle dikip yetiştirdiği kiraz ağacının altına oturdum ağladım ağladım ağladım.Dönüş zamanı gelmişti .,vedalaşırken hayatta gerçekleştirebileceğin hiç bir isteğini erteleme dedi söz verdim gider gitmez emekli olacaktım .Döndüğüm gün başka bir kurumdan telefon aldım emekli olup 1 yıl sürecek bir projelerinde görev almam isteniyordu çok önemli bir projeydi .emekli oldum 1 yıl içinde 2 projenin uygulamasını yaptım  Daha sonra severek zevk alarak yaptığım işlerim oldu .hala devam eden işlerim var ve mutluyum.
HAYATTA YAPMAK İSTEDİKLERİNİZİ ERTELEMEYİN YARIN ÇOK GEÇ OLABİLİR..

BİLGE

44 yorum:

ramazan dedi ki...

ah bu babalar,analar,hep evlatları için yaşarlar.kendilerinin yaşanası dünyaları akıllarına bile gelmez.varsa da çocuklar torunlar,yoksa da.babanızın tavsiyesi çok doğru.keşke elimizde olabilse.biz de torunu bırakıp bir adım atamıyoruz.hadi bıra bırakabilirsen.
aslında o da hayatın bir tadı,o da başka.
güzel bir yazı.gönlünüze sağlık.anneniz nurlar içinde yatsın.
sevgi,saygılar.

Çocukla Kampa Gidilir (mi?) dedi ki...

Dün akşam tam da bu konuyu düşünüyordum, babama bakarke...
Uludağ'a göndersem onları dedim. Hep bizimle ilgilendi, bi hediye versem onlara 2 tur bileti, bende onlar için birşey yapmış olsam...

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Anne- baba olmak böyle birşey işte.Hiç bir şeyi ertelemeyelim desekte yine de önce çocuklar geliyor.Her şeyimizi onlara göre ayarlıyoruz.Sevgili anneciğini çok zamansız kaybettin sen sevgili arkadaşım.Na kadar bunu yaşamış olsan da,sevgili babanın öğütleri olsa da,her zaman her şey çocuklarımız için oluyor.kendimiz hep sonra geliyoruz.Çok güzel anlatmışsın arkadaşım sevgiyle kucaklıyorum.

stuven dedi ki...

bu yazıdan öğrenilecek çok şey var. özel bir yazı olmuş onun için fazla yorum yapmıyorum. son cümleyi yazdım...

gülsen VAROL dedi ki...

Hayatın .. yaşamın kendisini özetlemiş baban sevgili Bilge.. "keşke" kapısı daima anne ve babaların gidişinden sonra açılır.. Ne kadar az keşke dersen peşlerinden o kadar mutlu olursun.. Yani sadece kendi yaşamında ertelememen gerekenleri yapmak değil marifet..
Marifet, yapılması gerekenleri (ki bu en basitinden hatır sormak gönül almak sarılıp sımsıcak öpmek de olabilir) de ertelememektir ..

Newbahar dedi ki...

Erteledim gitti...
Yarın artık bugündür.

Başak dedi ki...

yarın çok geç olabilir... beynime kazındı bu cümle. böyle özel bi şeyi burda paylaşman çok güzel, hepimizin durup bi kez daha düşünmesi gerekiyo... sağol sen...

ezgilimelodi dedi ki...

Hayat bir şeyleri beklemekle geçiyor.Zaman bize inat hızla ilerliyor.Gerçekten de yaşanacak ne varsa yaşamalı...Yarın geç olabilir...
Sevgiler

minimalist dedi ki...

ne denir ki sadece; alkış :)))

Adsız dedi ki...

Efendim, saygılarımla; Babanız çok doğru söylüyor. Ertelemeyin. Ben ertelemeyeceğim ama, eşim torunlarına dayanamıyor, şimdilik onu bekliyorum.

Çok güzel bir yazı hazırlamışınız. Gerçekten çok güzeldi. Samimi ve içten gelen bir duygu selini paragraflara dökmüşünüz. Çok beğendim. Üç sefer okudum.

Bu güzel paylaşımınız için çok teşekkür ederim.

Allah'a emanet olun ve hoşçakalın.

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Bazıları dünyaya gelirken baştan ertelenmişlerdir.Ana,baba tanımazlar,soğuk
duvarlı yetimhanelrede büyürler.Güzel yazılmış,
bunları okuyunca baştan ertelenler birden çok
şanslı geldi bana nedense..

Saygılarımla,

ÇOBAN YILDIZI dedi ki...

Sevgili Bilge; "ben yanarım evledıma,evladım yanar evladına". Geriye dönüş hiç yok. Fedakarlıklar anne-babaya has özellik.Şimdi ,anne olduktan sonra anladım pek çok şeyi. Babam yıllarca süren mahkeme sonucu alması gerekenden çok daha az alabildiği kıdem tazminatını henüz hayata yeni atılmış abimi evlendirmek için bir kalemde sonuna kadar harcadı. o zamanlar hiç anlayamamış ve çok kızmıştım.Neler yapmazdı hakettiği o parayla.Hep hayalini kurdukları bir yazlık için belki yetmezdi ama peşinatı olabilirdi.Ya da başka bir istekleri. Ama gözünü bile kırpmadı ve hiç sözünü etmedi.Şimdi? Şimdi anlıyorum onları.Herşey bizler içindi. Tıpkı şimdi herşeyin kızım olduğu gibi.

Sevgilerle Bilgeciğim.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Bilge,
Yazını okurken babanı ne kadar anlayabildiğimi tahmin edemezsin. Şu anda torun bakmakla ve daha sonraya ertelediğimiz planlarımızı konuşmaktayız eşimle(!) ya birimiz gidersek?
"Ne ertelenir ki anı yaşarken
İş aş uyku yada ne kadar
Kendine bırakmaz insanı mecbur olunanlar
Zamanı verdır dersin ertelenir yaşamlar
Oysa döndüğünde bulamazsın yerinde yokturlar"

Sevgilerimle...

:)den dedi ki...

Çok yüreğim değen bir yazı okumanın ve sizinle tanışmanın mutluluğu içindeyim bugün. Hayat sürprizlerle dolu ve kat kat sırlarla...
Fakat işin özü, anı yaşamak ve hayatı ertelememek sanırım. Eşim de şuan aynı sizinle aynı yolun yolcusu, daha bir çokları gibi... O karanlık ve bilinmez olduğunu zanetiğimiz yola ışık tuttunuz.
Teşekkürler...
Sevgiler...

Bir annenin ise donme macerasi dedi ki...

Maalesef hayat aci-tatli suprizlerle dolu. Bende ani olumlerden cok korkuyorum, ozellikle uzakta oldugum icin anne-babami kaybetmekten korkuyorum(bisey olsa allah korusun gelmeye kalksam yok en az 15 saat surer oda ucak varsa o gun). Umarim siz sevdiklerinizle doyasiya keyifli anlar gecirirsiniz

bilge dedi ki...

-Haklısınız Ramazan Bey Anne Baba olmadan anne ve babalarımızı anlamak zor torun sevgisi başka oluyor derler sevgi olmasa nasıl sabırlı davranabilirlerki .teşekkür ederim yorumunuz için sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili KYBELE F ne yapsak haklarını ödeyemeyiz sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili arkadaşım dalgaları aşmak bu işler böyle onlar bizim için bazı şeyleri ertelediler bizde şimdi çocuklarımız için erteliyoruz .sevgiler..

bilge dedi ki...

-Teşekkürler stuven elimizden geldiğince ertelemememiz gerekiyor bir daha dönüp yaşayamıyoruz sevgi ve dostlukla...

bilge dedi ki...

-Sevgili hasretsenfonileri hepimizin hayatında keşke ler vardır.Allah bizi Ana Baba hatırı sormayan evlatlardan eylemesin sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili Newbahar evet yarın artık bu gündür sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili bugün kelebeği yarın bilinmeyendir onun için ertelememeliyiz.sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili ezgilimelodi hayatın ne getireceği ne götüreceği bilinmez yarın geç olabilir sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

Teşekkürler Recep bey maalesef biz analar daha bir düşkünüz evlatlara yorumunuz için teşekkür ederim sevgi ve dostlukla...

bilge dedi ki...

-Sevgili jivago bloğuma yapmış olduğunuz ziyaret için teşekkür ederim.görüşünüze saygı duyarım sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili Çoban Yıldızı ben yanarım evladıma sözünü annem rahmetlik çok söylerdi.şimdi evlatlarımız olduğu için onları daha çok iyi anlayabiliyoruz.Fedakarlıklar çocuklarımız için her şey çocuklar için canım ..sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili yaşamın kıyısından haklısın torun sevgisi ve sorumluluklarımız yüzünden isteklerimizi hep yarınlara ertelenenleri yaşabilcekmiyiz yoksa yarın çok mu geç olacak sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

Sevgili :) den ziyaretiniz için ben teşekkür ediyorum.yaşadığım bir olayın insanlara ışık vermesi de ayrı bir mutluluk.anı yaşamak günü gününe yaşamak keşke elimizde olsa insan yarının ne olacağını bilemediği için yaşayacaklarını ertelememeli diye düşünüyorum.sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili bir annenin işe dönme macerası uzakta olamnın ne demek olduğunu bilirim.aynı korkuları yıllarca yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum.şartlar bizi sevdiklerimizden uzaklara gönderiyor ama yüreklerimiz onlarla beraber dilerim ailenle güzellikler ve mutluluklar içerisinde yaşarsın sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili minimalist teşekkür ederim sevgi ve dostlukla..

Çınar dedi ki...

Sana daha önce yorum yazmıştım sevgili Bilge ama gelmemiş.
Hayatın koşturmacası içinde biz aslında 'yaşamayı' erteliyoruz.

Annenin mekanı cannet olsun.

Sevgiler

bilge dedi ki...

-Sevgili Çınar çok ince düşüncelisin canım teşekkür ederim.maalesef hayatın koşturmalarında yarınlarımızı yaşayacaklarımızı erteliyoruz ve bunun adınada fedakarlık deniyor..sevgi ve dostlukla..

sünter dedi ki...

Sevgili bilge,
yok bizim babalarimiz annelerimiz gibisi.
O kadar duygulandim ki.
Senin adina sevindim.Arkanda cok büyük bir güc var.
Ama hayat iste hep bir seyler yarim kaliyor.Annecigin Nur icinde yatsin.
Yapacak isler hic bitmiyor.Belkide böylesi daha iyi. Yoksa yasamanin bir degeri kalmazdi. Ister cocuklarimiz ister torunlarimiz icin olsun farketmez icten gelerek onlar icin bir seylerden vazgeciyorsak da deger.Baban senin mutsuzluguna dayanamamis. Simdi ise kendini mutlu hissettigin bir projenin icndesin ama biliyorsunki her an birakabilirsin. Bu bile güzel bir duygu. Asla birakmasanda.
Cok güzel insani silkeleyen bir yaziydi.
Sevgiler

Zeugma dedi ki...

Tam bir hayat dersi olmuş Bilge Hanımcım..
gözlerim dolu dolu okudum.
annenizin diktiği kiraz ağacının altına yanınıza ağlamak için gelecek kadar yazdıklarınızın içinde buldum kendimi...
Şu an mutlusunuz..Dilerim yıllar yılı sağlıkla devam etsin, tüm sevdiklerinizle..
Sevgilerimle..

♥ŞANSLI♥ dedi ki...

Canım çok duygulanarak okudum yazını!her insanın hayatında ertelediği şeyler oluyor.Ama bunu bende öğrendim.Artık hiç bir şeyi ertelemiyorum.Beni mutlu edecek şeylere odakladım kendimi!emekli paranı ağız tadıyla yedirsin Allah.Anneciğini Allah nur iinde yatırsın.Babana ise acil şifalar diliyorum Allah'tan.Her şey gönlünce olsun.
Kucak dolusu sevgiler...

bilge dedi ki...

-Sevgili sunter Babam çok okuyan hasta olmasına rağmen hayata çok bağlı birisi hasta olmasına rağmen araştırmalr yaptı ve kitap yazmış birisi ondan ders aldım onun hayata bakış açısı beni hep etkilemiştir.ertelediklerimiz bize olumlu olarak dönüyor tesellimiz yorumun için teşekkür ederim.sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili zeugma aslında o ağacın altında annemin ertelediklerine ağlıyordum .bütün anne babalar aynıdır eminim.çocuklarımız için sevdiklerimiz için hayatımızda neleri ertelemedikki bu bir kısır döngü annemle babam evlatlarıiçin bende çocuklarım için erteliyoruz bir şeyleri..sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

Sevgili şanslı bloğuma yapmış olduğunuz ziyaret için teşekkür ederim.Ne mutlu size ertelemeyin güzelliklere odaklanın hayat yaşamak içindir .sevgi ve dostlukla..

Sedencik dedi ki...

sevgili Bilge o kadar yürekten dökülüp klavyeye geçen bir yazı olmuş ki...
müthiş etkileyici...
Baban çok haklı...
ama ne yazıkki ertelemek zorunda olduğumuz zamanlarda hep oluyor...
sevgiyle...

mdany dedi ki...

olá!!!!

"Precisa-se de um amigo que diga que vale a pena viver, não porque a vida é bela, mas porque já se tem um amigo. Precisa-se de um amigo para se parar de chorar. Para não se viver debruçado no passado em busca de memórias perdidas. Que nos bata nos ombros sorrindo ou chorando, mas que nos chame de amigo, para ter-se a consciência de que ainda se vive".

Quero te convidar para conhecer meu blog....beijoks!

Sihirli Yazılar dedi ki...

Baban ne güzel ve doğru bir öneride bulunmuş sana Bilgecim: "Hayatta hiçbir şeyi erteleme." Gerçekten de öyle. Ertelememek lazım. Ne kadar yaşayacağımızın,nasıl yaşayacağımızın garantisi yok. Yapmak istediklerimizi bir an önce yapmaya çalışmalıyız. Yarın ne olacağını kim bilebilir ki? Her ne kadar bunun farkında olsam da ben de ertelemişimdir hayatımda birçok şeyi maalesef... Sevgiler...

bilge dedi ki...

-Teşekkür ederim sedencik o kadar cok şey erteleiyoruz ki yaşamımızda acaba ertelediğimize değiyormu bunu adına fedakarlık deniyor sevgi ve dostlukla..

bilge dedi ki...

-Sevgili Sihirli yazılar herkesin hayatın da kesinlikle ertelenen bir şeyler vardır önemli olan ertelediklerimizi ilere gerçekleştirebilmektir sevgi ve dostlukla..

seyabb dedi ki...

Babanızın ellerinden öperim.Bu ne güzel bir yürek ki evlatlarını düşünerek yaşamış ve yaşıyor.Bencilliğin ve tüketimin hızla arttığı bu günlerde sağlığın huzurun ,mutluluğun değerini bilen insanlar oldukça azaldı.