ESKİ GAZETE TOPLAYAN ÇOCUK

Bir cumartesi günüydü okullar yeni açılmıştı sanırım aylardan eylüldü.Yazdan kalma sıcak bir gündü balkondan güzel havanın tadını çıkarıyordum onu gördüm bizim apartamanın kapısında bir zile bastı gazete varmı diye sordu .yok diye kocaman bir ses çıktı gazete toplayan çocuk teşekkür ederim dedi ve yürümeye başladı.ilgimi çekmişti teşekkür ediyordu.seslendim dönüp baktı bekle beni geliyorum eski gazeteleri ben vereyim dedim epeyi birikmişti .indirdim aşağıya teşekkür ederek aldı bundan sonra ayda bir kez cumartesi günleri bana gelmesini söyledim başka zili çalmaması içinde zili gösterdim tamam dedi ve gitti.ikinci kez geldiğinde yine ben gazeteleri aşağıya indirdim sadece adını sordum kara gözlü zayıf görenin kesin orta 1 sınıfa gittiğini düşündürecek zayıflıkta ufak tefek biriydi.Geldikçe sohbet etmeye başladık meğer se lise 2.ci sınıfta okuduğunu 3 kardeş olduklarını babasının bir inşaatta bekcilik yaptığını anlattı ve bir gün bana karnesi ile geldi .Çok duygulanmıştım ama yine yukarıya çıkmadı karnesini gösterdi teşekkür etti ve gitti. Bir bayram baktım kapıda kardeşlerini de alıp gelmiş.ne yaptıysam içeri alamadım bayram harçlıklarını şekerlerini verdim.Zayıf bir sesle sizden bir şey rica edebilirmiyim dedi ilk kez benden bir şey istiyordu varsa çocuklarınızın üniversteye hazırlık test kitaplarını bana verirmisiniz ben dersaneye gidemiyorum onlarla hazırlanayım diye istedim dedi boğazımda bir şeyler düğümlendi allahtan kitapların bir kısmı duruyordu hemen verdim gittiler.Sınıfını geçmişti 2. dönem karnesini yine getirdi bu sefer hazırlıklıydım zorla kendisine bir kaç kuruş verdim okadar zarif ve mahcup teşekkür ediyorduki etkilendim terbiyeli yaşından önce olgunlaşmış biriydi.sonra yaz geldi ben tatile gittim.uzun süre yoktum kendisine tatile gideceğimi söylemeyi unutmuştum .Tatil dönüşü bir daha uğramadı görmedim merak ediyordum soyadını bile bilmiyordum.Aradan yıllar geçti bir gün eşimle inşaat için malzeme almaya cıktık ben genellikle arabada beklerim eşimi o gün o mağazaya girdim. eşimle konuşan satış elemanı benim gazeteci cocuğumdu .beni gördü gözleri ışıldadı ben sarılıverdim eşim bile şaşırmıştı nerelerdesin sen yok oldun neden gelmedin diye soru yağmuruna tuttum.Kovdular abla beni dedi.Ben yokken gelmiş apartmanın bahçesinde bir komşuma rastlamış bir daha gelme bak polise şikayet ederim demiş onun için gelmemiş.Sonra yanındaki arkadaşına döndü hani sana anlatırım ya devamlı o abla işte diyerek beni arkadaşıyla tanıştırdı.benim gazeteci cocuğum 2 yıllık inşaat teknikerliğini bitirmiş babasının bekcilik yaptığı inşaatın sahibinin yardımıyla işe başlamış kız kardeşleri okuyorlarmış .Babasıda bekcilik yaptığı inşaatın kapıcısı olmuş hala telefonla görüşürüz bayramlardada ziyaretime gelir.

Maalesef hep ön yargılı yaklaşmışızdır insanlara üzerlerindeki kiyafetlere göre davranırız ye kürküm ye misali sevgilerimle...

BİLGE