Heyecanla ellerim titreyerek çevirdim numarasını sesini duyunca sanki yanımdaymış gibi hissettim.Telefon numarasını tesadüfen karşılaştığımız ortak bir arkadaşımdan almıştım evlilik soyadını bilemediğimden telefonunun numarasını bulamamıştım
Konuştuk uzun uzun bu konuşmalar hep eskilerdendi .Bana geleceğini söyledi yakın bir il de oğlu eğitim görüyordu eşini bekliyordu gelebilmek için çünkü o güzel yeşil gözlü arkadaşımın gözleri artık iyi görmüyordu
Yüksek göz tansiyonundan gözünün birini tamamen kaybetmiş öbürü ile de sisli görüyormuş kahroldum o kadar güzel gözleri vardı ki yemyeşil bu yazımdan önce yazdığım şiiri o gittikten sonra yazdım.
25 yıldır görüşmüyorduk beraber görev yaptığımızda aynı lojmanda otururlardı benim okul arkadaşımla beraber ama kendisinin de söylediği gibi yatmadan yatmaya kullanırlardı lojmanı..
En çok ta kızımı merak ediyordu çünkü aralarında korkunç bir sevgi vardı kızım sinirlendiğinde (daha 2 yaşındaydı o zaman)dittttttt bi daha da gelme derdi arkadaşım kalkardı kapıya doğru gidince de bir yaygara koparır ditmeee şaka yaptım der kapının önüne geçerdi.
Çok zor günler geçirmişti gözünü kaybedince eşinden ayrılmış 1 tane cik evladına adamıştı kendini..5 ay önce isveçli bir beyle evlenmiş o görmeyen gözlerinde umut ışıklarını gördüm yeni eşi o kadar sevecen biri ki onun gözündeki ışık olmuş..
Ben de misafirlerdi gittiler içimde bir hüzün kaldı gözleri iyi görmediği için sevincim ise yeni eşiyle umutla bakabilmesi yarınlara ve sevgileriydi..
BİLGE
