ÖLÜ SEVMEK

Yıllar önce bir romanda ölü seviciyiz diye bir cümle okumuştum .Biz insanoğlu yaşarken sevgilerimizde ve sevgilerimizi göstermekte çok cimri davranırız.Yıllar sonra üç arkadaş buluştuk konuşurken Allahın rahmetine kavuşmuş bir arkadaşımızdan söz acıldı .İyi huyları kötü huyları konuşulurken arkadaşımızın biri konuştu konuştu sonra ölünün arkasından konuşmayalım dedi o kadar şaşırdımki rahmetli hayattayken dediğini bırakmayan sevgisini hiç göstermeyen arkadaşıma söyleyecek bir kelime bulamadım ve sustuk... O Romandaki cümle aklıma geldi yazar ne kadar doğru tesbitte bulunmuştu gercekten biz insanoğulları ne doya doya sevgimizi gösteriyoruz nede çok sevildiğimizin farkına varabiliyoruz ..ondan sonrada konuşuyoruz konuşuyoruz ve öldükten sonra cokkkkk seviyoruzzzz....